Gdy muzyka milknie, w ciszy czai się pustka...
Współczesną gitarę klasyczną zaprojektował Antonio de Torres Jurado.
Miała ona większe pudło rezonansowe
niż instrumenty dotychczas używane oraz belkowanie w kształcie wachlarza,
co podniosło siłę i poprawiło barwę brzmienia.
Gitara klasyczna wyposażona jest w 6 miękkich strun, dawniej wykonywanych z
preparowanych jelit zwierzęcych, a od 1946 roku
trzy lub dwie najcieńsze są z nylonu, natomiast reszta posiada owijkę z
metalowego drutu.Gitara ta jest stosunkowo cichym
instrumentem, dlatego rzadko jest wykorzystywana w grze zespołowej. Ograniczenie
to w ostatnich czasach nie jest już dużym
problemem. Powszechnie stosuje się wzmocnienie pozwalające gitarzystom na
wykonywanie utworów solowych z orkiestrą.
Gitara klasyczna ma korzenie hiszpańskiej tradycji muzycznej, gdzie już w
starożytności używano gitaropodobnych instrumentów.
Na gitarze klasycznej gra się w pozycji siędzącej z użyciem tzw. podgitarnika,
którego umieszcza się pomiędzy udem a gitarą.
Coraz mniej popularne jest granie z tzw. podnóżkiem.